บทกวีมีหรือควรจะปิดกั้น ไร้สิทธิ์สรรสาส์นใส่ใจหม่นหมอง

ขอชวนเพื่อนๆทุกคนมาอ่านบทกวีจีนแปลไทยที่แต่งโดยผมกันฟรีๆครับ เป็นบทกวีไร้ฉัทลักษณ์ที่ผมคัดสรรมาบอกเล่าเกี่ยวกับชีวิตในฐานะผู้ป่วยโรคซึมเศร้าที่เคยเจ็บปวดกับโรคนี้ จนสามารถเติบโตก้าวผ่านความทรมานไปได้ท

บทกวี มีตามจิต คิดสร้างสรร จินตนาการ ร่านอนันต์ ที่หวั่นไหว ตามเหตุพบ สบประจักษ์ ยากหักใจ เล่าขานไข เป็นวรรณกรรม คำกวี ยามบ้านเมือง เคืองโกรธกร้าว พาลเร่าร้อน จะนิ่งนอน กลอนอื่นใด กระไรนี่ กวีการเมือง

กาพย์สุรางคนางค์ ๒๘    @ จากธุลีเถ้า พระสรรค์สร้างเรา.....ดั่งเงาทรงชัย ยกย่องยิ่งล้ำ.............มอบอำเภอใจ อีกสิทธิ์เนาใน...........แดนไท้ธาตรี @ ดุจเด็กเกเร ผยองเจ้าเล่ห์..........

https://www.youtube.com/watch?v=r_DHzDsfQwU.10.04 น. .๏ พาสิทธิ์ พันธมิตร พันธมารไฟนอก หน้าด่าน ด้านตะวันออก สุภาษิต คิดไฉน คำใบ้บอกไฟนอกอย่านำเข้า เผาบ้านเรา.๏ ไฟในอารมณ์ พรมพันธุ์ จรตุพะคิดจะ นำไฟใน

ขุดหลุมฝังศพกลบอักษร สิ้นกร่อนเสียงกลอนสะท้อนสาส์น เหลือแต่ซากที่ไร้วิญญาณ ตายตกสุสานสังคีตา เสียงของความตายเข้าแทนทั่ว กลิ่นความหวาดกลัวทั่วทิศา คละคลุ้งร่างคำไร้วิญญาณ์ นัยสาปนิศาไร้ดาวเดือน ฝืนร้